به نقل از «ایسنا»

بحران در دو سوی آتلانتیک

تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۸۵۷۵۲

 ناتو بخواهد یا نخواهد، دچار بحران شده است. بخشی از بحران ناظر بر اصرار آتلانتیک ها بر گسترش این پیمان به شرق به‌وسیله عضویت اوکراین و گرجستان است. این مطالبه و هدف‌گذاری در راستای محاصره راهبردی روسیه انجام، اما با واکنش مسکو و جنگ اوکراین همراه شد.

به گزارش ایسنا، حنیف غفاری، کارشناس مسائل بین‌الملل در یادداشت اختصاصی در راهبرد معاصر نوشت: این روزها مقام‌های ارشد کشورهای اروپایی مشغول تهیه انواع جوابیه های تند و صریح در تقابل با مواضع دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا در قبال پیمان آتلانتیک شمالی هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ترامپ مدعی شده است روسیه را تشویق می‌کند به آن دسته از اعضای ناتو که به اندازه کافی در حفظ هزینه های دفاعی جمعی این پیمان مشارکت ندارند، حمله کند.

موضع‌گیری ترامپ موج تازه ای از نگرانی را به دل آتلانتیکی ها انداخته و آینده مبهمی را برایشان رقم زده است. گرچه ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو همانند همیشه سعی در ساده سازی اوضاع و سانسور بحران‌های مزمن ایجاد شده در دو سوی آتلانتیک دارد، اما بر همگان مسجل است بازگشت ترامپ به کاخ سفید کابوس بیشتر اعضای این پیمان به‌شمار می رود. 

رئیس جمهور سابق آمریکا علاقه ای نسبت به استمرار حمایت‌های مالی از اوکراین در جنگ با روسیه ندارد

ناتو می‌گوید، ۱۸ کشور عضو این سازمان دفاعی سال جاری به هدف تعیین شده برای هزینه کردن دو درصد تولید اقتصادی خود برای امور دفاعی دست خواهند یافت، اما این ادعا نمی تواند به فروکش کردن خشم ترامپ نسبت به ماهیت، ساختار و مناسبات امنیتی-مالی ناتو منجر شود.

علاوه بر این، رئیس جمهور سابق آمریکا علاقه ای نسبت به استمرار حمایت‌های مالی از اوکراین در جنگ با روسیه ندارد و ممکن است با مسکو بر سر پایان دادن به جنگ وارد معامله ای پنهان شود. این معامله پنهان که مبنای تفاهم‌نامه صلح قرار خواهد گرفت، به برخی خطوط قرمز مشترک اعضای ناتو توجه نخواهد کرد. 

ترامپ دو سوی آتلانتیک را در همسویی و هم افزایی با یکدیگر نمی بیند و تعامل با روس‌ها را بر سر پایان دادن به جنگ اوکراین با متدی مغایر با خواسته های اصلی دیگر  کشورهای عضو ناتو انجام خواهد داد. 

ناتو بخواهد یا نخواهد، دچار بحران شده است. بخشی از بحران ناظر بر اصرار آتلانتیکی ها بر گسترش این پیمان به شرق به‌وسیله عضویت اوکراین و گرجستان است. این مطالبه و هدف‌گذاری در راستای محاصره راهبردی روسیه انجام، اما با واکنش مسکو و جنگ اوکراین همراه شد.

ترسیم شرایط پسا جنگ اوکراین برای آتلانتیکی ها سخت و دشوار شده است و نشانه ای نیز دال بر عقب نشینی مسکو از خواسته هایش برای انعقاد توافق صلح مشاهده نمی شود. 

بدیهی است در چنین شرایطی بازگشت دوباره ترامپ به کاخ سفید بدترین خبر ممکن برای سران آلمان، انگلیس و فرانسه خواهد بود. این قاعده درباره دیگر اعضای پیمان آتلانتیک شمالی ازجمله کانادا و لهستان نیز صادق خواهد بود. ترامپ گرایش آشکاری در زمینه دور زدن اعضای ناتو در قبال بحران‌های ژئو استراتژیک و امنیتی جاری در نظام بین الملل ازجمله جنگ اوکراین دارد. 

در چنین شرایطی به نظر می آید برخی سران ناتو مداخله در انتخابات ریاست جمهوری سال جاری میلادی را به سود جو بایدن را در دستور کار قرار خواهند داد. محصول این رفت و برگشت، تشدید شکاف‌های دو سوی آتلانتیک و انباشت معضلات لاینحل در مقابل ۲۹ عضو این پیمان خواهد بود؛ موضوعی که از ابتدای قرن ۲۱ قابل پیش بینی بود.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: انگليس آمریکا کاخ سفید مسکو گرجستان آمريكا کاخ سفید انتخابات ۱۴۰۲ جمهوری اسلامی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۸۵۷۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

صدور فرمان جنگ از ورشو!

گروه سیاست خبرگزاری علم و فناوری آنا- حنیف غفاری: مناقشه آتلانتیکی‌ها و مسکو به نقطه اوج خود رسیده و متعاقب وقوع جنگ اوکراین، شاهد تصاعد بحران میان طرفین هستیم. اگرچه برخی اعضای پیمان آتلانتیک شمالی در صدد مهار مناقشه و تحدید دامنه آن هستند، اما در مقابل برخی اعضا مانند آمریکا، انگلیس و لهستان نیز در صدد حفظ این گره کور و تبدیل آن به مناقشه‌ای دائمی با مسکو هستند. 

از یک سو شرایط میدانی جاری در جنگ اوکراین (خصوصا پس از تصرف باخموت و آودیوکا توسط روس ها) به گونه‌ایست که قدرت مانور میدانی کی‌یف را شدیدا تحت تاثیر قرار داده و احتمال شکست نهایی آن در جنگ را دوچندان ساخته است. از سوی دیگر، تصویب لایحه اخیر در مجلس نمایندگان آمریکا مبنی بر کمک ده‌ها میلیارد دلاری این کشور به کی یف، تل آویو و تایپه نشان داد که واشینگتن و لندن در صدد ایجاد و تشدید بحران‌های راهبردی در نقاط کلیدی و ژئواستراتژیک نظام بین الملل هستند. 

با این حال به نظر می‌رسد آمریکا متوجه عواقب و تبعات بازی خطرناک خود نیست یا درکی از مدیریت بحران‌های خودساخته در عرصه جهانی ندارد. 

اخیرا «آندژی دودا» رئیس جمهوری لهستان با اشاره به تقویت سیستم تسلیحاتی روسیه در بلاروس و کالینینگراد، گفت که کشورش برای استقرار سلاح‌های هسته‌ای ناتو آماده است. این مواضع رئیس جمهور لهستان می‌تواند نقطه آغاز یک مناقشه بسیار خطرناک و غیر قابل مهار در نظام بین الملل باشد. ورود منازعه آتلانتیکی‌ها و کاخ کرملین به حوزه هسته‌ای، به معنای رسیدن به بالاترین سطح منازعه است که قواعد موجود در حوزه بازدارندگی هسته‌ای نیز توان کنترل آن را ندارد. 

لهستان یکی از اعضای ناتو و از حامیان سرسخت اوکراین است. این کشور با بلاروس و روسیه مرز مشترک دارد. با این حال جناح شرقی ناتو ازجمله کشور‌های مجارستان و اسلواکی، خواستار تشدید دامنه نبرد با روسیه یا قرارگیری در چارچوب یک جنگ سرد جدید نیستند! 

همین مسئله، دستان لهستانی را بیشتر خواهد بست. روسیه در واکنش به این اظهار نظر، هشدار داد که در صورت این اتفاق، اقداماتی برای «تامین امنیت خود» انجام خواهد داد. 

نکته قابل تامل اینکه مواضع اخیر ورشو متاثر از هم پیمانی مطلق آن با واشینگتن و لندن در ناتو است. به عبارت بهتر، مصدر اظهارات آندژی دودا نقطه آشکارساز یک منازعه جدی است! 

رئیس جمهور لهستان این اظهارات را پس از بازگشت از سفر نیویورک مطرح کرد. او در جریان این سفر جلساتی را در سازمان ملل برگزار کرد و با «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور سابق آمریکا درباره جنگ اوکراین گفتگو کرد. او همچنین در ماه مارس به واشینگتن دی سی سفر و در آنجا با «جو بایدن» رئیس جمهوری آمریکا دیدار کرد.

از این رو مواضع رئیس جمهور لهستان، مخرج مشترک نگاه راهبردی خطرناک هر دو حزب سنتی آمریکا (دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان) نسبت به تحولات جاری در نظام بین الملل محسوب می‌شود. آیا غرب قادر به کنترل عواقب و تبعات مناقشه‌ای که به صورت خودخواسته و بر اساس توهمات خود مشغول خلق و ساماندهی آن است خواهد بود؟ پاسخ این سوال قطعا مثبت نیست.

انتهای پیام/